As escolas novas e os seus problemas

«A Nova Educación prepara en cada neno non só o futuro cidadán, capaz de
cumprir os seus deberes para cos seus próximos, a súa nación e a humanidade no seu conxunto, senón tamén persoas conscientes da súa propia dignidade como seres humanos».
A Nova Educación –con varias denominacións: Éducation nouvelle, New Education, Progressive Education ou tamén Escola Nova– supuxo unha revolución copernicana, unha ruptura con respecto ao modelo educativo dominante a finais do s. XIX.
Favoreceu, ademais unha salientable renovación metodolóxica; abriu as portas das escolas ao medio social e ao natural, estimulou que os docentes se interesasen polos nenos e os adolescentes desde o punto de vista psicolóxico e emocional, polas súas necesidades e motivacións; puxo o foco no clima organizativo e relacional; deulle un novo protagonismo á formación ética e de cidadanía democrática e promoveu a creatividade e a expresión infantil.
O presente texto, seleccionado entre as diversas achegas existentes que abordan a Nova Educación, correu a cargo do profesor e filósofo Ernesto Codignola, promotor en Italia, despois da Segunda Guerra Mundial, dunha das recoñecidas escolas novas. Trátase dun texto rico en información e argumentativo, que foi actualizado en 1962, complementado polo pedagogo Aldo Visalberghi e reeditado de novo en 1970.
O libro conta cunha nota de presentación (onde se aclaran referencias, datos e conceptos que poden presentar algunha complexidade na actualidade), cun anexo conceptual e informativo ordenado alfabeticamente e un epílogo final de Antón Costa, especialista na materia.