Nunha brancura de cella. Ancares

Uns apuntes de situación, da situación de mundo dos Ancares a finais dos anos 80 e principios dos anos 90 do século XX, no que atinxe tanto ás realidades materiais como ás realidades ideais. Apuntes e voces, a proximidade das cousas no espazo fibrado de néboa dun goxo. Aínda un pequeno portelo para entrar na amplitude de vida daquel universo. Unha cella, unha morea de neve que prometeu o vento. E a ponte pobre das bágoas, a nube de sentimento dunha porfía de atención.