Dende o meu balcón

Hai uns días que a mestra nos dixo que non volveriamos á escola ata que non marchara o coronavirus. Ao principio, imaxinei que era un monstro peludo, pero descarteino enseguida porque, coma nos contos, un superheroe xa nos tería salvado. Logo pensei que podía ser un extraterrestre, pero tamén o descartei porque, coma nas películas, algunha heroína valente con poderes máxicos xa o teoría destruído. Porén, cando me explicaron que era un virus… Carai, un virus… Pois tamén fiquei tranquilo porque, coma nos contos e nas películas, había heroes e heroínas que traballaban para combatelo.