Inocentes, os

O discurso lírico moderno abriu por primeira vez na historia da poesía a posibilidade de que calquera poida enunciar o seu dicir baixo o impulso da liberdade subxectiva. Os inocentes nomean un desexo imposible: regresar ao intre fundacional da lírica, a ese momento histórico no que a poesía chegou a ser definida como emoción evocada no acougo e a imaxianación foi pensada como a capacidade intelectual máis estimable. Baixo esas condicións, trazar un mapa dos afectos é unha tentativa de refundar a linguaxe e un xeito de combater o sentimentalismo.